Ψώρα στους σκύλους: Τύποι, συμπτώματα και θεραπεία

Ο σκύλος σας γλείφειται και ξύνεται αδιάκοπα; Αρχίζει να χάνει το τρίχωμά του; Αν ναι, μπορεί να έχει ψώρα. Παρόλο που ο κνησμός του σκύλου σας μπορεί να οφείλεται σε διάφορες παθήσεις, θα πρέπει να γνωρίζετε τα δεδομένα σχετικά με την ψώρα στους σκύλους. Η ψώρα είναι μια πάθηση που, αν και συνήθως θεραπεύεται, είναι μερικές φορές μεταδοτική και μπορεί να είναι σοβαρή. Συνεχίστε να διαβάζετε για να ενημερωθείτε σχετικά με την ψώρα και πώς μπορείτε να βοηθήσετε τον σκύλο σας με τον κνησμό.

Τι είναι η ψώρα;

Με απλά λόγια, η ψώρα είναι μια δερματική πάθηση που προκαλείται από προσβολή ακάρεων. Πρόκειται για μικροσκοπικά παρασιτικά αραχνοειδή που σχετίζονται στενά με τα τσιμπούρια. Υπάρχουν τρεις βασικοί τύποι ψώρας που προσβάλλουν τους σκύλους: η δεμοδήκωση, ή αλλιώς δεμοδηκτική ψώρα, η οποία δεν είναι μεταδοτική, καθώς και η σαρκοπτική ψώρα και η σεϋλετιέλλα, οι οποίες είναι μεταδοτικές τόσο στους σκύλους, όσο και τους ανθρώπους.

Δεμοδηκτική ψώρα

Αυτός ο τύπος ψώρας προκαλείται από την προσβολές ενός ακάρεως που ονομάζεται δεμόδικας, το οποίο ζει στο δέρμα και τους θύλακες των τριχών του σκύλου σας.

Οι δεμόδικες μπορούν να βρεθούν σε μικρούς αριθμούς σε σκύλους και ανθρώπους, αλλά συνήθως διατηρούνται υπό έλεγχο από το ανοσοποιητικό σύστημα. Η δεμοδηκτική ψώρα αναπτύσσεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα δεν μπορεί να σταματήσει την αναπαραγωγή των ακάρεων, ο αυξανόμενος αριθμός των οποίων αρχίζει να προκαλεί τριχόπτωση και κνησμό.

Αυτό μπορεί να συμβεί σε σκύλους με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως αυτοί που πάσχουν από ορισμένους καρκίνους και λοιμώξεις, ή σε νεαρούς σκύλους των οποίων το ανοσοποιητικό σύστημα βρίσκεται ακόμη σε ανάπτυξη. Υπάρχουν ορισμένες φυλές σκύλων, όπως τα Σταφορντσάιρ και τα μπουλ τεριέ, που έχουν γενετική προδιάθεση, πιθανώς επειδή η γενετική τους σύνθεση έχει προκαλέσει αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού τους συστήματος.

Με όλα αυτά κατά νου μπορείτε να καταλάβετε γιατί η δεμοδηκτική ψώρα τείνει να προσβάλλει σκύλους που είναι άρρωστοι, γηραιοί, πολύ μικρής ηλικίας, καθώς και συγκεκριμένες φυλές.

Παρόλο που η δεμοδηκτική ψώρα δεν είναι συνήθως μεταδοτική, οι μητέρες μπορούν να τη μεταδώσουν στα κουτάβια τους λόγω της πολύ στενής επαφής που έχουν. Ενώ κάθε κουτάβι μπορεί να κολλήσει δεμοδηκτική ψώρα με αυτόν τον τρόπο, τα κουτάβια των φυλών με προδιάθεση είναι αυτά που συνήθως παθαίνουν ψώρα.

Η δεμοδηκτική ψώρα αντιμετωπίζεται συνήθως αρκετά εύκολα, αλλά αυτό εξαρτάται επίσης από το αν μπορεί να επιλυθεί οποιοδήποτε υποκείμενο ιατρικό πρόβλημα.

Σαρκοπτική ψώρα

Αυτός ο τύπος ψώρας προκαλείται από το άκαρι της ψώρας, το Sarcoptes scabiei. Αυτό είναι που προκαλεί ψώρα και στον άνθρωπο. Αυτά τα ακάρεα σκάβουν κάτω από το δέρμα, προκαλώντας έντονο κνησμό. Η τριχόπτωση από αυτόν τον τύπο ψώρας οφείλεται συνήθως στο ακατάπαυστο ξύσιμο και δάγκωμα του σκύλου και όχι στην ίδια την ψώρα.

Ενώ η σαρκοπική ψώρα είναι θεραπεύσιμη, είναι εξαιρετικά μεταδοτική και μεταδίδεται στον άνθρωπο και σε άλλα κατοικίδια. Εάν ο σκύλος σας διαγνωστεί με αυτό το είδος ψώρας, προσέξτε πολύ τον εαυτό σας και την οικογένεια σας. Αναζητήστε κηλίδες με φαγούρα στο δέρμα και ενημερώστε τον ιατρό σας για το γεγονός ότι ο σκύλος σας έχει σαρκοπική ψώρα.

Σεϋλετιέλλα

Η προσβολή από αυτό το άκαρι αποκαλείται συχνά "περιπλανώμενη πιτυρίδα", επειδή έτσι ακριβώς μοιάζει! Αυτά τα ακάρεα σπάνια προκαλούν κνησμό στα αρχικά στάδια, αλλά αν η μόλυνση δεν ελεγχθεί, μπορεί να παρατηρηθεί ερυθρότητα, κνησμός και τριχόπτωση. Εάν αρχίσετε να νιώθετε φαγούρα στο δέρμα σας, τότε ενημερώστε και σε αυτή την περίπτωση τον ιατρό σας για τη διάγνωση του σκύλου σας.